jeukende voeten
Invoering
Inleiding Jeukende voeten zijn een veel voorkomend symptoom van tinea pedis, veroorzaakt door een schimmelinfectie.De huidlaesies treden meestal eerst aan één kant (dwz één voet) op, en daarna treedt de infectie na enkele weken of maanden op aan de andere kant. De blaren verschijnen voornamelijk op de buik van de tenen en aan de zijkant van de tenen, meestal tussen de derde en vierde teen, en kunnen ook op de voetzolen verschijnen.Het zijn kleine diepe blaren die geleidelijk kunnen overgaan in bullae. De huidlaesies van tinea pedis hebben een kenmerk, dat wil zeggen dat de grens duidelijk is en zich geleidelijk naar buiten kan uitbreiden. Als gevolg van de ontwikkeling van de ziekte of krabben, kunnen erosie, exsudatie of zelfs bacteriële infectie, puisten, enz. optreden.
Pathogeen
1. Er zijn geen talgklieren op de voetzolen en tussen de tenen, dus er is een gebrek aan vetzuren die filamenteuze schimmels in de huid remmen, en de fysiologische afweerfunctie is slecht. De huid zweetklieren in deze delen zijn zeer rijk, zweten meer, gekoppeld aan een slechte luchtcirculatie en lokale vochtigheid Warm, gunstig voor de groei van draadschimmels. Bovendien is het stratum corneum van de huid op de voetzolen dik en is de keratine in het stratum corneum een rijke voedingsstof voor schimmels, wat bevorderlijk is voor de groei van schimmels.
2. Trauma aan de huid van de voet vernietigt de afweerfunctie van de huid en is ook een van de factoren die tinea pedis veroorzaken.
3. Misbruik van antibiotica, langdurig gebruik van corticosteroïden en immunosuppressiva, enz., maken de normale flora van de huid onevenwichtig en verhogen ook de gevoeligheid van tinea pedis.
4. De incidentie van tinea pedis is ook gerelateerd aan leefgewoonten. Sommige mensen letten niet op voethygiëne en schoeisel, wat een goede voedingsbodem is voor de schimmel.
Onderzoeken
Gerelateerde controles
Dermatomycologisch onderzoek Lichamelijk onderzoek van huidziekten
1. Schimmelinspectie.
2. Lichamelijk onderzoek van huidziekten.
Diagnose
De diagnose kan worden gesteld door klinische manifestaties.
